اهميت حفاظ در ماشين آلات

با توجه به اينكه مهمترين عامل تأمين ايمنی ماشين آلات ، حفاظ ها می باشند ، در آيين نامه حفاظت در مؤسسات صنعتی مصوب كنفرانس فنی سه جانبه ( منعقده در ژنو ، بنا به دعوت دفتر بين المللی كار در سال 1948 ) در شماره 82 در مورد شرايط حفاظ ها به شرح زير بحث شده است :

مشخصات كلی حفاظ در ماشين آلات عبارتند از :

1- تأمين حفاظت و ايمنی بطور مثبت و كامل.

2- حفاظ بايستی از ورود دست به منطقه خطرناك در هنگام عمليات كاری جلوگيری كند .

3- حفاظ نبايد موجب لطمه به توليد شده و از اين راه موجب بی ميلی در استفاده از آن توسط اپراتور شود .

4- موجب ناراحتی و اشكال برای شخصی كه از دستگاه استفاده می كند نشود .

5- بطور خودكار يا با حداقل كوشش به كار بيفتد .

6- دستگاه حفاظتی بايستی با مكانيزم ماشين متناسب بوده و مطابقت مفيدی داشته باشد .

7- بهتر است كه جزئی از قسمت های اصلی ماشين باشد .

8- مانع روغنكاری ، بازرسی ، تنظيم و تعمير ماشين نگردد .

9- حفاظ بايد طوری باشد كه با حداقل تعمير بتواند مدت زيادی كار كند و در مقابل فرسودگی و ضربات مقاومت كند .

10- حفاظ بايد با دوام باشد و در برابر آتش سوزی و مواد خورنده مقاومت كند .

11- خود عامل خطر نباشد .( دارای اجزايی نباشد كه موجب حادثه گردد ).

 

انواع حفاظ ها :

1 )   Fixed Guard : حفاظ های ثابت كه تمام اجزاء را در خودش حفظ می كند و در سيستم های انتقال نيرو كار گذاشته می شود .

2 )  Distanced Guard : حفاظ های فاصله ايجادكن كه بين نقطه خطر ( Nip Point) و دست اپراتور فاصله می اندازد .

3 )  Adjustsbu Guard : حفاظ های قابل تنظيم بوسيله اپراتور متناسب با كار.

4 )  Tunnel Guard : حفاظ های تونلی با اين مكانيسم كه نقطه خطر در تونل يا لوله قرار داده می شود تا دست اپراتور به آن نرسد .

5 )  Fixed Enclousing Guard : حفاظ های ثابت محصور كننده كه بخشی از سيستم را در خودش محصور می كند .